Het plan: een trektocht van 19 dagen door Bosnië

De start van zomer 2023: Passau en Slovenië

De reis begint als we op vrijdagochtend van huis vertrekken. Het plan was om vroeg te vertrekken, maar zoals altijd duren zaken langer dan verwacht en rijden we pas rond 9u weg, in plaats van de voorgenomen 7u. De afgelopen 2 dagen ben ik non-stop bezig geweest met het gereedmaken van ons huis voor de komst van een Duits gezin die aan het einde van onze vakantie in ons huis zal verblijven. Dan kijk ik toch ineens met andere ogen als ik de laatjes van de kasten opentrek. Doodmoe ben ik van alle voorbereidingen in huis en het inpakken van de vakantiespullen als we de navigatie instellen op Passau. We hebben nog geen bestemming voor vanavond, maar gaan grofweg die richting op. We zien wel hoe het gaat vandaag en waar we eindigen.

Op de bonnefooi

Het is de manier waarop we altijd reizen: geen vaste planning of harde tijden om te halen. De navigatie geeft aan dat we rond 15.30 in Passau zijn. Ik hoop stiekem dat we daar in de buurt kunnen eten, om nog een uurtje door te rijden daarna. In de meivakantie reden we in 1 dag naar Slovenië, zo’n 1200 kilometer. Vandaag hebben we minder geluk, want al snel sluiten we achteraan een kilometerslange polonaise op de snelweg, die de komende dagen zal aanhouden. Over de heenreis doen we daardoor maar liefst twee keer zo lang, en we maken maar weinig stops. Rond 20u ’s avonds komen we behoorlijk gaar aan in Passau, waar we uitstappen met honger als een paard, en direct plaatsnemen in het restaurant in de hoop nog net voor sluitingstijd van de keuken een pizza te scoren. Rond 21u, wanneer we al bijna van de honger aan de tafel zijn begonnen, worden gelukkig heerlijke pizza’s geserveerd die we in no-time weten te verslinden. Daarna zetten we met onze hoofdlampjes onze tentjes op, die we ternauwernood tussen andere tentjes gepropt krijgen op een overvol tentenveld.

Passau: een onverwachte verrassing

Omdat we de volgende dag nog maar 4 uurtjes hoeven te rijden (althans, dat denken we), besluiten we eerst Passau te bezoeken. Passau is een mooie, charmante stad met een mediterrane vibe, ingeklemd tussen de rivieren. We maken een korte rondwandeling en treffen een toffe speeltuin en vrolijke vlooienmarkt. We ontbijten met yoghurt op de trappen van een fontein en rijden daarna op ons gemak richting Slovenië, waar we aan het einde van de middag een afspraak hebben met de eigenaren van een stuk land. We willen onderzoeken of het aankopen van een stuk land een serieuze optie is en hoe het voelt om daar te zijn. Helaas zit het verkeer weer tegen, het is duidelijk topdrukte op de wegen vanwege de vakantieperiode. Pas tegen 17u komen we aan op locatie, waar we vriendelijk worden ontvangen door moeder en dochter. Het loopt al richting de avond, we moeten nog boodschappen doen en morgen is het zondag. Ook moeten we nog een slaapplek vinden voor vannacht. Maar de familie neemt de tijd voor ons, leidt ons rond over het prachtig gelegen stuk land.

Een paradijs in de groene heuvels

Het land is een zonnige heuvel in een afgelegen vallei, met een kabbelende rivier, eigen waterbron, fruitbomen, zonder directe buren. Hoe langer we er rondlopen, hoe meer onze plannen en dromen wortelschieten. Het huis is rijp voor de sloop, maar biedt wel een mogelijkheid er een nieuw huis op de oude fundering te bouwen, ooit. Ik fantaseer over kleine houten huisjes, de mogelijkheid voor een kleine tentenweide, een moestuin en boomgaard, een fijne vuurplaats en buitenkeuken. Het kan hier allemaal. De familie is ontzettend hartelijk, stoppen de kinderen chocolade toe en mij haar eigen gemaakte verzorgingsproducten, op basis van de kruiden die op ‘ons’ land groeien. Hierdoor worden weer nieuwe ideeën en mogelijkheden in mijn hoofd geplant. Dit land ademt een sereniteit en rust uit, ik voel me thuiskomen.

Falling in love…

De vrouwen nemen ons op sleeptouw voor een toeristische toer in de omgeving, met alle bezienswaardigheden en attracties die in de buurt zitten. We wandelen kort langs een prachtige visvijver, waar de forellen speels uit het water omhoog springen, hun gespetter het enige geluid in de verre omtrek. We rijden een stukje verder, waar ons watervallen getoond worden, wandelpaden met themawandelingen (The Orion Trail) en vertellen over een boek dat over deze omgeving is geschreven. Deze streek blijkt namelijk een lange, spirituele geschiedenis te hebben. De loop van de nabijgelegen rivieren reflecteren namelijk de constellatie van verschillende sterrenbeelden in het universum. Dit is niet onopgemerkt gebleven bij diverse stammen en volkeren, die deze gelijkenis als een heilig fenomeen beschouwen en de plekken rondom de rivier gebruikten voor het uitvoeren van verschillende rituelen door de tijd heen. Naast de rivier staan ook diverse bergen uit deze omgeving precies zoals de sterren uit de sterrenbeelden. Dit bijzondere feit bevestigd voor mij des te meer waarom ik me zo voel aangetrokken tot deze plek.

Proef kamperen

We vragen de eigenaren of we mogen kamperen op het terrein, om te voelen hoe het land voelt om er te verblijven. We mogen zo lang blijven als we willen en genieten van een magische zonsondergang na een flinke wolkbreuk. Net op tijd doen we inkopen en schuilen voor de regen in de auto. Als het droog is, verandert de zwartgrijze lucht in een spektakel van paars en roze. ‘Het lijkt wel een schilderij’ zegt Signe, en ik kan het alleen maar beamen. Het is prachtig. We zetten de tentjes op, de kinderen filteren water om te koken en eten in een alles omringende stilte op ‘onze’ berg. Naarmate de uren verstrijken, verschijnen er dunne mistslierten tussen de heuvels, wat de mystieke sfeer verder versterkt. Een stukje hemel op aarde.