NatuurlijkSportief buitenspeelfeest in Epe

Half maart besloten de weergoden rondom Epe voor héél even dat het mocht stoppen met regenen. De weken ervoor regende het bijna onophoudelijk, en waren grijze luchten en moddervoeten aan de orde van de dag. Op zich geen probleem, want NatuurlijkSportief zou NatuurlijkSportief niet zijn om ook met regen en modder plezier te maken. Toch maakte de zon dit weekend nog mooier dan verwacht.

Sterke verhalen bij het vuur

Op de terugweg zijn we de bocht nog niet om, of mijn jongste van 7 ligt al in slaap. Moe van de afgelopen 2 dagen, waarin we eindeloos buiten speelden, achter elkaar aan renden, in de bossen struinden, fikkie stookten, broodjes bakten, onze eigen tafeltjes of hakbijlen maakten, sterke verhalen bij het kampvuur deelden en een training deden wanneer we zin hadden.

Grootste stiltegebied van Nederland

In het grootste stiltegebied van Nederland bevindt zich Kamp Buitendoor, waar het Buitenfestijn dit jaar plaatsvond. Omgeven door bossen, waar de zonnestralen werden gebroken door de hoge takken en zacht neervielen op het zachte groene mos tussen de bomen. Het was een prachtige plek, waar gekleurde tentjes in allerlei vormen verrieden dat we nog niet van plan waren naar huis te gaan.

Buitenspelen voor kinderen en volwassenen door heel Nederland

Het Buitenfestijn is vorig jaar als kers op de taart ontstaan ter ere van het tienjarig bestaan van NatuurlijkSportief. Het was zo’n succes, dat besloten werd dit tot een jaarlijkse traditie te dopen. De Buitenspeelbazen zitten inmiddels door het hele land verspreid. Van Dordrecht tot Deventer. In Breda, Den Bosch, Rotterdam, Utrecht, Alkmaar, Assen, Venlo en alles ertussen. Ontstaan vanuit passie en doorgegeven vanuit enthousiasme.

Workshops en ongedwongen activiteiten

Ook ik mag mezelf Buitenspeelbaas noemen en stond dan ook ingeroosterd om een aantal trainingen te geven. Wat een prachtige plek om te trainen! Alles nog onontdekt, mogelijkheden te over. Naast de sporttrainingen voor volwassenen, kinderen én ouder-kindtrainingen, waren er ook allerlei andere activiteiten te doen. Zo hielpen kinderen variërend in de leeftijd van 2 tot 16 jaar met het kneden van het deeg, klaarmaken van het eten en bakken van brood. Er kon aangehaakt worden bij leren vuur maken, houtbewerken en je uitleven op het maken van je eigen hakbijlsteel.

Een week vakantie in 2 dagen

Het mooie van het Buitenfestijn, is dat er een perfecte balans is tussen actief bezig zijn en ontspannen. Tussen structuur van aangeboden activiteiten en loslaten. Er was geen moeten, maar als je wilde, kon je de hele dag door sporten en bezig zijn. Had je geen zin, was dat net zo prima. In het zonnetje chillen, kletsen en een bakkie doen met je buurman was net zo fijn. Het ongedwongen, vrije karakter was heel goed merkbaar. Mijn zoontje zei bij terugkomst: mam, het voelt alsof we een week op vakantie zijn geweest. Dan heb je het goed gedaan, toch?

Saamhorigheid

Dat fijne gevoel komt naar mijn idee doordat we met gelijkgestemden zijn die allemaal genieten van de natuur, het buiten zijn en op z’n tijd actief bezig zijn. Maar er is meer. Ondanks dat mensen vanuit het hele land kwamen en er ook mensen bij waren die nog nooit hadden meegetraind, was er een gevoel van saamhorigheid, dat me bijna aan een community deed denken. Wat ik zo bijzonder vond om te zien is dat iedereen in volkomen vertrouwen en verbondenheid met elkaar omging.

Opgroeien met volwassenen

De kinderen renden af en aan, haakten dan weer eens bij een kindertraining aan om met elkaar op Berenjacht in het bos te gaan of een hut te bouwen. De ouders gingen op hetzelfde moment misschien wel met een andere training mee. Het deed me beseffen hoe bijzonder het is dat deze kinderen opgroeien met andere volwassenen dan de ouders en juffen, en daar zoveel waardevolle momenten mee delen. Dat is tegenwoordig verre van vanzelfsprekend, maar wel iets heel natuurlijks: toen we vroeger in stammen leefden met elkaar, voedden we tenslotte ook elkaars kinderen op.

Uit je comfort zone

Dat gevoel van verbondenheid werd nog verder versterkt door het plezier dat we samen maakten tijdens de trainingen, waarin speelsheid, vrijheid en creativiteit naar boven komen, en we onze ernstige, beschaafde of zo-hoort-het maniertjes overboord gooiden. Tijdens die trainingen, waarin competitie achterwege blijft en plezier en ontdekken voorop staat, wordt er heel wat afgelachen. Je leert op een heel andere manier omgaan met mensen, stapt continu uit je comfort zone, en omdat je de meest maffe dingen samen doet, is het laagdrempeliger.

Niks hoeven bewijzen

Maar misschien heb ik nog wel het meest genoten van het buiten zijn. De tijd vertraagde, ik had zeeën van tijd, en was bijna mijn telefoon vergeten omdat ik totaal geen behoefte had om daarop te kijken. Ik genoot van het zijn. Niks hoeven, niet presteren, niks bewijzen, geen rol vervullen. Gewoon buiten zijn, de zachte grond onder m’n voeten, de warmte van de zon op mijn gezicht, de zoete geur en de warmte van het vuur, de warmte en verbondenheid van allemaal samen zijn rondom het vuur. Het eten met elkaar delen dat die dag met zoveel toewijding en geduld is gemaakt door dezelfde mensen. Alles klopte. Het was een bevestiging van wat ik al die tijd al voel en wens: ik wil in de natuur wonen. Dit gevoel geeft exact weer waar ik zo naar verlang: de simpelheid, het gevoel van verbinding met elkaar, buiten leven in mooie natuur, fysiek bezig zijn. Dit is wat vrijheid voor mij betekent.